De vervaardiging van zogenaamde houtwol komt voor sinds ongeveer 1840 (ondermeer 1842 Wrocław, Polen, panelen op basis van naalden van grove den). In de loop van zijn Europese en Noord-Amerikaanse geschiedenis werden daarbij zeer verschillende fabricagemethodes gebruikt, bvb. houtontbinding met behulp van zwavelzuur. Ook de bestemmingen waren zeer uiteenlopend, bvb. carburatoren, chirurgische absorptiebladen, matrassen, teddy-beertjes en vooral het inpakken van kwetsbare voorwerpen.
Houtwol is vandaag een product dat bestaat uit fijne houtkrullen (met een dikte van 0,01 tot 0,5 mm), veelal afkomstig van zowel naald- als loofhoutafval uit de bosontginning. De twee voornaamste bestemmingen zijn verpakkingsmateriaal en houtwolplaten.
Bij de platen wordt de wol gebonden met cement of magnesiet, het bindmiddel bepaalt dikwijls ook de naamgeving. De houtkrullen kunnen vermengd zijn met synthetische of andere natuurlijke vezels zoals hennep, die het isolerende vermogen nog verhogen.
De platen worden in de bouw gebruikt voor thermische en akoestische isolatie, als lichte scheidingswandplaat en tevens ter verfraaiing. Naargelang de toepassing gaat het om stijve dan wel soepele panelen.
Houtwolisolatie mag niet worden verward met houtvezelisolatie waarvan de Steico-producten, even performant maar dan wel 100% ecologisch, door Eurabo worden verdeeld (Steico flex, universal, protect enz.).