Er bestaat heel wat verwarring rond het begrip 'lage-energiewoning' (dikwijls ook verkeerdelijk gespeld als laagenergiewoning). Dit is voornamelijk te wijten aan het feit dat er geen vastomlijnde definitie bestaat voor de term.
In de vroegere Belgische wetgeving inzake premies, voordelen en belastingvermindering betekende een lage-energiewoning: een woning waarvan de jaarlijkse energievraag voor ruimteverwarming en koeling beperkt bleef tot 30 kWh/m² geklimatiseerde vloeroppervlakte.
Bij een passiefhuis was dit maximaal 15 kWh/m²jaar.
Intussen wordt ook onderscheid gemaakt met nulenergiewoningen (energie ter plaatse opgewekt), bioklimaatwoningen (maximaal gebruik van zonne-energie en natuurlijke luchtstroming), en bio-ecologische woningen (verrekening van totale energiebalans van de gebruikte bouwmaterialen).
De criteria zijn verschillend per gewest, Vlaanderen, Brussel of Wallonië.
Voor meer info omtrent labels, vertificaten en omschrijvingen, zie Pixii (vroegere Passiefhuisplatform).