Populier

Het populierengeslacht Populus telt 39 botanische soorten. West-Europa teelt vijf zuivere populierensoorten, daarnaast zijn er heel wat gecultiveerde soorten. De klonen eisen vandaag het gros van de productie op. Twee van de belangrijkste hybride soorten zijn de euramerikaanse populier (Populus x euramericana) en de inter-Amerikaanse populier (Populus x interamericana). De populier is de Europese productieboom bij uitstek. Een Europese norm regelt sinds 1997 de kwaliteitssortering van populierenhout. De norm is van toepassing op alle gecommercialiseerde klonen en onderscheidt drie kwaliteitsklassen.

Het kernhout van de populier is wit tot geelwit en licht glanzend, en het spinthout is er moeilijk van te onderscheiden. 

Het kern- en spinthout zijn geklassificeerd 'niet duurzaam' (natuurlijke duurzaamheidsklasse V) en zijn gevoelig voor verblauwing.

Populierenhout is meestal gemakkelijk bewerkbaar. Populierenhout is goed verlijmbaar (viscositeit van de lijm wel afstemmen op het absorptievermogen van het hout). Een mooi oppervlak als resultaat van de schuurmachine is niet evident, en naschuren met de hand is dan ook meestal aangewezen. Verven en vernissen gaat gemakkelijk nadat de grondlaag eerst mooi gladgeschuurd is. Het hout absorbeert de afwerkingsproducten niet altijd gelijkmatig, wat soms kleurschakeringen oplevert. Spijkeren, nieten en schroeven van populierenhout vormen geen probleem. Voor daktimmerwerk moet populier eerst een verduurzaming A2.1 ondergaan.

Populier is geschikt voor daktimmerwerk, meubelen en meubelonderdelen, skeletbouw, lichte en zware verpakkingen en verpakkingsmateriaal, divers plaatmateriaal, lichte en industriële spanten, en voor nog heel wat andere toepassingen.