Gelaagd glas


Gelaagd (vlak)glas is een type veiligheidsglas (of letselwerende beglazing) bestaande uit twee of meerdere lagen glas, onderling verbonden door één of meerdere tussenfilms van polyvinylbutyral (PVB). Na het aanbrengen van het PVB wordt perfecte aaneenhechting verkregen door een thermische behandeling onder druk. De efficiëntie van de bescherming hangt af van het aantal PVB-lagen dat wordt gebruikt.

De beveiliging van dit beglazingstype bestaat hierin dat, bij schokken of inslag, de PVB-folie de beglazing op haar plaats houdt en dat de scherven op de folie blijven kleven. Het gelaagd glas biedt aldus bescherming tegen verwondingen bij breuk (bv. venster, etalage), tegen doorvallen van personen (bv. borstwering, balkonbalustrade) en tegen doorvallen van objecten (bv. dakvensters, luifels); de glassscherven blijven op de plastic folie kleven tot de beglazing wordt vervangen (foto links).

Nomenclatuur van gelaagd glas: de eerste cijfers geven de dikte van de verschillende glasbladen in mm aan, het cijfer achter de punt geeft het aantal PVB-folies van 0,38mm dikte aan. Een glasplaat 33.2 bestaat dus uit twee bladen van 3 mm elk, en een dubbele PVB-folie ertussen. 

Het tweede koerante type veiligheidsglas is het gehard glas. Gehard veiligheidsglas heeft een thermische behandeling ondergaan om zijn weerstand te verhogen. Normaal gezien is het vijf keer sterker dan gewoon glas. Bij breuk valt dit glas uiteen in fijne stukjes en dus niet in gevaarlijke scherven of splinters (foto rechts).

Zowel het gelaagd als het gehard glas kan een technische behandeling krijgen voor bijkomende comfortverhogende glasfuncties: bescherming van goederen, verbeterde thermische isolatie, UV-wering, geluidswering, zelfreinigende werking, decoratie.

Foto's