Lage-emissielabels

Verscheidene bouwmaterialen zijn een mogelijke bron van luchtverontreiniging en kunnen aldus een invloed uitoefenen op de binnenluchtkwaliteit en de gezondheid van bewoners en werknemers. Omwille van deze problematiek, die steeds meer aandacht krijgt, is er nood aan objectieve (meet)methodes om bouwmaterialen te onderzoeken & classificeren.

Tot vandaag bestonden er slechts weinig reglementeringen over de emissies van bouwmaterialen. Momenteel worden Europese testprocedures opgesteld in het kader van het Technisch comité CEN TC351. Bijgevolg zal er in de toekomst meer gedetailleerde informatie beschikbaar zijn over deze emissies.

Het zal nog meerdere jaren duren voor de normen op punt staan. Er bestaat evenwel al een reeks vrijwillige initiatieven, zoals de 'lage-emissie labels', die nu al de producten met een lage emissie promoten. Deze labels zijn heel uiteenlopend, niet alleen wat hun structuur betreft, maar ook inzake de soorten producten die een label kunnen krijgen, de testmethodes en de gestelde eisen. Ze hebben echter gemeen dat ze de emissies van de materialen bepalen en de vereisten definiëren.

We vermelden met name: het Duitse label EC1 van de EMICODE (lijm), het Finse M1, het Greenguard-label uit de VSA, het Deens-Noorse Indoor climate label.

Zie ook het dossier 'Materiaalkeurmerken' van het Brusselse Gewest.